- беймарал
- сын. жерг.Еркін, бейқам.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
беймарал
Смотреть что такое "беймарал" в других словарях:
беймарал — (Жамб., Шу) жайбарақат, еркін. Ақшасын төлеп машинеге мінсек, б е йм а р а л жүре береміз (Жамб., Шу) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
